Dudy żywieckie to instrument, który wraz ze skrzypcami tworzy archaiczną kapelę charakterystyczną dla Beskidu żywieckiego.
Dudy to instrument dęty, wykonany z drewna i należący do grupy aerofonów stroikowych. Instrument ten składa się z czterech głównych części:
- piszczały melodycznej (Gajdzica) ,
- piszczały basowej, burdonowej (huk),
- rezerwuaru powietrza zrobionego z koziej skóry,
- ustnika.
Dudy Żywieckie budowane są najczęściej z drewna śliwkowego, cisu lub gruszy. Instrument ten jest bardzo bogato zdobiony. Wyrzeźbione rowki w elementach drewnianych są zalewane, inkrustowane roztopioną cyną. Piszczały zakończone są wygiętymi i wydrążonymi rogami krowimi do których przymocowane są puszki mosiężne, które zdobione są poprzez wybijanie techniką stempelkową. Za dźwięk odpowiadają drewniane stroiki umieszczone na początku wydrążonego w piszczałach otworu. Piszczała melodyczna zwana Gajdzicą posiada siedem otworów za pomocą których wydobywa się dźwięki tworzące tak zwaną skale góralską, czyli siedmiostopniową skalę muzyczną z półtonami między stopniami IV-V i VI-VII. Piszczała basowa inaczej burdonowa zwana Hukiem wydobywa jeden stały dźwięk. Dudy żywieckie w zależności od wielkości zbudowanego instrumentu strojone są w tonacji F, E, Es.